Symetria i struktura.

Projekt ten to studium nowoczesnej architektury pensjonatowej, która redefiniuje pojęcie "bliźniaka". Zamiast jednej, monolitycznej bryły, zaproponowaliśmy układ dwóch niezależnych budynków, połączonych subtelnym, szklanym łącznikiem. Taki zabieg pozwolił na zachowanie kameralnej skali zabudowy przy jednoczesnym uzyskaniu dużej powierzchni użytkowej.

Bryły budynków są dynamiczne i asymetryczne. Strome dachy o nowoczesnej linii, bez tradycyjnych okapów, nadają im strzelisty, wertykalny charakter, idealnie korespondujący z górskim otoczeniem. To architektura, która nie udaje przeszłości, lecz śmiało patrzy w przyszłość.

Najbardziej charakterystycznym elementem elewacji jest gra światłocienia, uzyskana dzięki zastosowaniu ażurowych struktur. Poziome, drewniane lamele pełnią tu podwójną funkcję – stanowią balustrady balkonów, ale też działają jak "druga skóra" budynku, zapewniając prywatność gościom i chroniąc wnętrza przed nadmiernym słońcem.

Ta lekka, drewniana korona spoczywa na solidnym, kamiennym postumencie. Szary kamień o nieregularnej fakturze "uziemia" budynki, wpisując je w skalisty krajobraz, podczas gdy drewno i szkło na wyższych kondygnacjach nadają im lekkości i elegancji.